سه هدف اصلی برای تعلیق در یک کامیون کاری وجود دارد. این اهداف عبارتند از:

حمایت از بار — تعلیق باید به اندازه کافی بادوام باشد تا بتواند کار مورد انتظار از آن را انجام دهد.

ثبات را فراهم کنید تا وسیله نقلیه بتواند بر روی زمین ناهموار و گاهی خطرناک حرکت کند بدون اینکه وسیله نقلیه واژگون شود.

سفر را نرم کنید تا از تجهیزات، بار و راحتی بهینه راننده محافظت کنید.

"انتخاب بهترین تعلیق برای کار به شدت به این بستگی دارد که کاربرد و چرخه کاری وسیله نقلیه چیست" به گفته شاون ویتفیلد، مدیر بازاریابی سیستم‌های وسیله نقلیه تجاری هندریکسون.

به عنوان مثال، یک وسیله نقلیه شغلی که در شرایط سخت و خارج از جاده در محل‌های کار استفاده می‌شود، به نوع متفاوتی از تعلیق نیاز دارد نسبت به یک وسیله نقلیه جاده‌ای که بیشتر وقت خود را در خیابان‌های آسفالت یا بزرگراه‌ها می‌گذراند.

“کامیون‌های شغلی به دوام، ثبات و کشش نیاز دارند در حالی که یک وسیله نقلیه جاده‌ای به شرایط سواری بهینه نیاز خواهد داشت. کلیدها مشخص کردن تجهیزات مناسب برای کار است.” ویتفیلد گفت.

انواع تعلیق بر اساس کلاس کامیون

وسایل نقلیه با بار متوسط (کلاس 5-7) عمدتاً دارای پیکربندی محور محرک تک (4x2 یا 4x4) هستند.

“این وسایل نقلیه معمولاً با تعلیق‌های فنر ورق فولادی مکانیکی مانند تعلیق HTS هندریکسون مجهز شده‌اند، اما زمانی که در کاربردهای حساس به سواری استفاده می‌شوند، تعلیق‌های هوایی مانند HAS یا PRIMAAX EX هندریکسون نیز در دسترس هستند. یک تعلیق مکانیکی با فنر فولادی اقتصادی‌ترین راه‌حل خواهد بود و ثبات بهتری را فراهم می‌کند، اما در بیشتر موارد سنگین‌تر خواهد بود و سواری سفت‌تری را در مقایسه با تعلیق هوایی ارائه خواهد داد.” ویتفیلد گفت.

به‌طور معمول، تعلیق‌های مکانیکی در کاربردهایی مانند خدمات عمومی، تخلیه، یا کامیون جعبه‌ای یافت می‌شوند.

بر اساس گفته ویتفیلد، سیستم تعلیق هوایی سبک‌تر خواهد بود و سواری نرم‌تری را ارائه خواهد داد، اما هزینه بیشتری خواهد داشت و معمولاً نیاز به نگهداری بیشتری نسبت به سیستم تعلیق مکانیکی خواهد داشت.

“تعلیق‌های هوایی معمولاً در کاربردهایی مانند مواد غذایی و نوشیدنی، کامیون‌های حمل و نقل یا سایر کاربردهایی که کیفیت سواری بهینه برای محافظت از بار مورد نظر است، یافت می‌شوند.” ویتفیلد گفت.

وسایل نقلیه سنگین (کلاس 8) اغلب دارای پیکربندی محور محرک تندم (6x4) هستند. “این وسایل نقلیه می‌توانند از تعلیق‌های فنر فولادی مکانیکی، تعلیق‌های فنر الاستومری (لاستیکی) مکانیکی یا تعلیق‌های هوایی استفاده کنند. بار دیگر، انتخاب تعلیق به شدت به کاربرد وسیله نقلیه بستگی دارد،” ویتفیلد اشاره کرد.

برای بخش عمده‌ای، وسایل نقلیه جاده‌ای که عمدتاً برای حمل بار در بزرگراه‌ها و بین ایالتی‌ها استفاده می‌شوند، عمدتاً از تعلیق‌های هوایی استفاده می‌کنند که سواری نرم‌تری را فراهم می‌کنند و نیاز به نگهداری کمتری دارند.

با این حال، کامیون‌های حرفه‌ای شامل تنوعی بر اساس نیازهای کاربرد هستند.

“برنامه‌هایی که به کیفیت سواری یا کارایی وزن اهمیت کمتری می‌دهند اما نیاز به صرفه‌جویی در هزینه دارند، بیشتر احتمال دارد که از تعلیق‌های مکانیکی فنر فولادی استفاده کنند. این می‌تواند شامل مشاغلی مانند ساخت و ساز، خدمات عمومی یا معدن باشد. وسایل نقلیه‌ای که در برنامه‌های حساس به وزن و سواری استفاده می‌شوند و در عین حال نیاز به کشش و دوام دارند، مانند زباله، میکسر یا تخلیه، برای تعلیق فنر الاستومری (لاستیکی) مناسب خواهند بود.”

وایتفیلد اشاره کرد که در هر دو مورد، پیکربندی فنر فولادی و فنر لاستیکی، تعلیق‌های تیرک متعادل‌کننده (پیاده‌روی) رایج‌ترین و مؤثرترین برای ارائه ثبات، تحرک و کشش بهینه هستند.

در نهایت، مشاغل خاصی در دنیای حرفه‌ای به تعلیق‌های هوایی بهتر پاسخ می‌دهند.

“اینها معمولاً در جنگل‌داری، میدان نفت، حمل و نقل تجهیزات سنگین و غیره دیده می‌شوند. در این کاربردها، وسایل نقلیه ممکن است به طور منظم از جاده‌های آسفالت خارج شوند تا کارهای سخت را انجام دهند، بنابراین به سطح بالایی از دوام و ثبات نیاز دارند، اما همچنین زمان قابل توجهی را در بزرگراه صرف خواهند کرد که در آنجا سواری نرم‌تر مفید است. این تعلیق‌ها معمولاً کمی گران‌تر هستند، اما مزایا قطعاً جبران می‌شود.” ویتفیلد گفت.